Şimdi, aşırı duyarlılık seviyelerini nasıl belirleyeceğimizi biliyoruz, sırada ne var?

Her bir aşırılığın trendin dibinde veya tepesinde sonuçlanmadığını, dolayısıyla daha doğru bir göstergeye ihtiyacımız olacağını hatırlayın.

Uzun ya da kısa olan spekülatif pozisyonların yüzdesini hesaplamak, piyasanın dipte mi yoksa tepede mi olduğunu görmek için daha iyi bir gösterge olacaktır.

% -Long ve% -short için hesaplama denklemi aşağıda verilmiştir:

Bunu daha iyi anlatabilmek için birkaç yıl geriye gidelim ve Kanada Dolarına neler olduğunu görelim.

22 Ağustos 2008’de sona eren hafta sonunda yayınlanan COT raporlarında, spekülatörler net 28.085 adet şort  kontrata sahipti.

20 Mart 2009’da, 23.950 kontrat kaldı.

Sadece bu bilgiden, o dönemde şortta olan spekülatörler olduğunu, Ağustos ayının piyasa dibi olmasının daha yüksek bir olasılık olduğunu söyleyebilirdiniz.

Ama orada bir dakika bekle… Bunun kolay olduğunu düşünmüyorduk değil mi?

Daha yakından bakıldığında 66.726 kontratın şort, 38.641 kontratın long olduğu görülecektir. Ağustos ayında tüm spekülatif pozisyonlardan (66.726 / (38.641 + 66.726)) % 63.3’ü şort pozisyondaydı.

Öte yandan, Mart ayında sadece 8.715 long kontrat ve 32.665 şort kontrat vardı.

Bu, spekülatif pozisyonların (32,655 / (8,715 + 32,665)) % 78,9’unun o dönemde şort pozisyonlar olduğu anlamına gelir. Bu ne anlama geliyor?

Tüm spekülatif pozisyonların % 78,9’unun şort olması durumunda dibin oluşması ihtimali daha yüksektir.

Yukarıdaki grafikte de gördüğünüz gibi aslında dip noktası, Kanada doları yaklaşık 0,94 ABD doları civarında iken (Ağustos 2008) gerçekleşmedi.

Kanada doları takip eden birkaç ay boyunca düşmeye devam etti.

Mart geldiğinde % şort oranı % 78.9, Kanada doları 77 ABD doları civarında bir dip gördü.

Sonra ne oldu? Sürekli yükselmeye başladı!

Dip neresi? Sanırım artık anladın!